 Biografie
|
 |
Jan Mues is de tweede telg van zeven in een woelig, prettig gestoord Zichems volksnest. Als negenjarige kornuit blies hij al een aardig stukje op de cornet en immiteerde hij vrolijk zijn idool Louis Armstrong. Hij raakte in de ban van Duke Ellington, Ella Fitzgerald, Spike Jones en Fred Astaire. De kleine Jan was eveneens een grote fan van musicals.
In 1969 werd Jan voor de eerste keer beroemd als Peerke, het boezemvriendje van de Witte in "Wij heren van Zichem".
Onze creatieve, vrolijke Jan ontdekte zo dat hij zich kiplekker voelde in de wereld van film, theater, muziek en kunst. Hij bezat de gave om mensen te entertainen en wou daar graag zijn beroep van maken |
Jan legde zich verder toe op improvisatie, arrangeren en componeren. Hij richtte zijn eigen kwartet en septet op en speelde op nationale en internationale festivals en podia: Middelheim, Milaan, Madrid, Cambridge, Berlijn, de Gentse feesten, Amsterdam, de World Expo in Sevilla,... Ook was hij muzikale gast op radio en TV: De Zevende Dag, de Lange Mars, Vuurvogel, Neon, KLARA (Tribute to Chet Baker), het Radio 2 Jazzcafé, Histories, enz.
Hij was ook jaren de eerste solist in het orkest en de combo van François Glorieux en hij speelde in het BRT Jazzorkest. Als solist speelde hij met het Vlaams Radio Orkest o.l.v. François Glorieux.
Voor zijn oeuvre als componist-arrangeur kreeg hij in 1997 de vijfjaarlijkse SABAM Award. In opdracht van KLARA nam hij in 2004 het album Jan Muës Cool Cargo op (LC music).
Sinds vele jaren staat Jan Muës in de Belgische jazzscène bekend om zijn melodieuze improvisatiestijl. Alle mogelijke sferen en emoties weet hij op zijn instrument te vertolken.
Jan is eveneens de bezieler van jazz@denegger en verzorgt de programmatie van jazzwood.
|
 |
|
EditRegion6 |
|
